Γράφει ο Κωνσταντίνος Κακαβούλης

Είναι Μάιος και η άνοιξη έχει μπει για τα καλά στη Βαρκελώνη.

Είναι 5 το απόγευμα και στην Πλάσα ντελ Σολ έχουν αρχίσει να εμφανίζονται οι πρώτοι ντόπιοι για να πιουν μία δροσερή μπύρα μετά τη δουλειά τους. Είναι Δευτέρα και τα μαγαζιά έχουν κλείσει από νωρίς. Στο Καφέ ντελ Σολ οι μόνοι που δε δείχνουν τουρίστες είναι τρεις άντρες που μοιάζουν αρκετά μαυρισμένοι από τον ήλιο – σημάδι ότι ξεκίνησαν τις εκδρομές στην Κόστα Μπράβα από νωρίς φέτος. Πλησιάζουν τα 45, αλλά δείχνουν αρκετά νεότεροι. Ο Μανού, ο πιο σπιρτόζος της παρέας, παραγγέλνει αμέσως 3 παγωμένες μπύρες και μία μερίδα πατάτας μπράβας. Η συζήτηση στρέφεται κατευθείαν στο μεγάλο ποδοσφαιρικό ντέρμπυ της πόλης που είχε γίνει την αμέσως προηγούμενη ημέρα, ανάμεσα στη διεθνούς φήμης Μπαρτσελόνα και στην Εσπανιόλ, μιας πολύ καλοδουλεμένης ομάδας, η οποία δεν έχει τη λάμψη της συμπολίτισσάς της, αλλά μετά τη χθεσινή της νίκη διεκδικεί επάξια το πρωτάθλημα.

Οι τρεις φίλοι είχαν πάει μαζί στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα. Είχαν χρόνια να το κάνουν αυτό, μιας και ήταν η πρώτη φορά μετά από περίπου μία δεκαετία που οι φίλαθλοι της φιλοξενούμενης ομάδας μπορούσαν να εισέλθουν στο γήπεδο μαζί με τους φιλάθλους της γηπεδούχου. Κάποια σοβαρά επεισόδια σε παιχνίδια του ισπανικού πρωταθλήματος είχαν αναγκάσει την ισπανική ομοσπονδία να απαγορεύσει τις μετακινήσεις φιλάθλων, και έτσι για αρκετά χρόνια μόνο οι φίλαθλοι της γηπεδούχου ομάδας μπορούσαν να παρακολουθήσουν το παιχνίδι στο γήπεδο.

Ο Μανού, φανατικός οπαδός της Μπαρτσελόνα από παιδί, ξεκινάει δυναμικά τη συζήτηση. «Το πρώτο σας γκολ ξεκινάει από ξεκάθαρο φάουλ που έγινε μπροστά στο διαιτητή. Δε θα έπρεπε να μετρήσει ποτέ.»

«Ναι, αλλά το πέναλτυ που σας έδωσε μετά ήταν ξεκάθαρο θέατρο. Ο αμυντικός δεν ακούμπησε ποτέ τον παίκτη σας», του απαντάει αμέσως ο Φελίπε, Σεβιλλιάνος στην καταγωγή και θερμός υποστηρικτής οποιασδήποτε ομάδας παίζει εναντίον της Μπαρτσελόνα.

«Άσε που δε σφύριζε με τίποτα τη λήξη. Περίμενε μήπως καταφέρετε να μας ισοφαρίσετε με οποιονδήποτε τρόπο», συμπληρώνει ο Τζόρντι, που ο πατέρας του ήταν θρυλικός τερματοφύλακας της Εσπανιόλ στα νιάτα του.

«Πάντως κρίμα που δεν μπορέσαμε να βγάλουμε μία αναμνηστική φωτογραφία οι τρεις μας. Είχαμε τόσα χρόνια να πάμε παρέα στο γήπεδο», επανέρχεται ο Φελίπε.

«Είναι πραγματικά απαράδεκτο ότι αυτός ο νέος νόμος μας το απαγορεύει. Μία φωτογραφία 3 φίλων που κατάφεραν μετά από χρόνια να πάνε μαζί στο γήπεδο και να περάσουν ένα όμορφο απόγευμα υποστηρίζοντας τις ομάδες τους. Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να απαγορεύεται αυτό»

«Ελάτε μην γκρινιάζετε, ας βγάλουμε μία τώρα. Θέλει και η Εστέλ να της στείλουμε μία», προτείνει ο Μανού.

«Ξέχνα το, ούτε εδώ μπορούμε. Έχουν φέρει αυτό το γλυπτό του Μιρό στην πλατεία. Αν φαίνεται στη φωτογραφία, δεν μπορούμε να τη στείλουμε πουθενά.»

«Μα καλά, έχουν τρελαθεί τελείως;», λέει ο Μανού με κατακόκκινο πρόσωπο-  ίσως να μην ήταν τόσο νευριασμένος, ίσως απλώς κοκκίνησε απότομα όταν έφαγε την τελευταία πατάτα με μπόλικη από την καυτερή σάλτσα.

«Τουλάχιστον θα γράψω ένα πολύ ωραίο άρθρο για την εμπειρία μας στο γήπεδο», λέει ο Φελίπε που δουλεύει για ένα μεγάλο διαδικτυακό περιοδικό.

«Μόνο πρόσεχε μη βάλεις πάλι καμία φωτογραφία από τον αγώνα. Δε θα σε αφήσουν να το ανεβάσεις, όπως την προηγούμενη φορά»

«Μα ποιος θα θέλει να διαβάσει ένα άρθρο που μιλάει για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και δεν έχει ούτε μία εικόνα;»

«Εγώ δε θα το διάβαζα πάντως, ακόμη κι αν ήξερα ότι το είχες γράψει εσύ.»

«Πάντως το πρώτο γκολ ήταν φάουλ», επανέρχεται ο Μανού.

«Καλά, λέγε ό,τι θέλεις. Φέτος το πρωτάθλημα είναι δικό μας.»

«Θα πάρουμε άλλες μπύρες;»

*Η παραπάνω ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας. Κανένα στοιχείο της πέρα από την τοποθεσία, τις πατάτας μπράβας και τις αιώνιες ποδοσφαιρικές συζητήσεις στις πλατείες της Βαρκελώνης για τις δύο ομάδες της πόλης δεν είναι πραγματικό.

Ένα σενάριο στο οποίο θα απαγορευτούν οι μετακινήσεις φιλάθλων στην Ισπανία, όπως στη χώρα μας, φαντάζει απίθανο. Σχεδόν το ίδιο απίθανο φαντάζει και η Εσπανιόλ να διεκδικεί το πρωτάθλημα από την Μπαρτσελόνα, την οποία μάλιστα κερδίζει σε μία από τις τελευταίες αγωνιστικές του ισπανικού πρωταθλήματος.

Οι περιορισμοί που συζητούν οι 3 φίλοι σχετικά με τις φωτογραφίες και το κείμενο για τον αγώνα όμως δεν είναι τόσο φανταστικοί. Είναι πολύ πιθανό σε λίγο καιρό να αποτελούν κομμάτι και της δικής μας καθημερινότητας. Διάβασε περισσότερα εδώ.